Jednocześnie pasieka Tikkurila prowadzona jest odpowiedzialnie – pszczele rodziny podlegają wszelkim niezbędnym zabiegom, w tym leczeniu na warrozę, zgodnie z wymogami Inspekcji Weterynaryjnej. Pod czujnym okiem pszczelarzy rodziny są starannie i systematycznie kontrolowane pod kątem wszelkich chorób, jakie mogą zagrażać pszczołom.

W pasiece Tikkurila nie brakuje roślin pożytkowych – czyli takich, z których pszczoły czerpią nektar i pyłek na swoje bieżące potrzeby, jak i zapas na zimne miesiące. A im więcej miododajnych kwiatów siejemy, tym więcej owadów znajduje w nich schronienie i źródło pożywienia. Bujna roślinność w pasiece Tikkurila zaspokaja potrzeby pszczół miodnych oraz sporego grona innych zapylaczy, regularnie odwiedzających okolice, w której zlokalizowane są ule. Poza pszczołami miodnymi można więc dostrzec tutaj m.in. trzmiele, wiele gatunków pszczół samotnic, a także niezwykle pożyteczne motyle dzienne i nocne oraz muchówki.

Bioróżnorodność stanowi podstawę prawidłowego funkcjonowania ekosystemu – wspierając ją, robimy coś dobrego nie tylko dla samych owadów, ale także dla wielu gatunków, powiązanych z nimi skomplikowanymi sieciami zależności – roślin, grzybów, ptaków, płazów, ssaków, lecz również ludzi. Odpowiedzialne gospodarowanie darami Natury pozostawia miejsce do pokojowego współistnienia tysięcy stworzeń – a Tikkurila wspiera różnorodność biologiczną, powierzając opiekę nad swoimi pszczołami ekspertom w pszczelarskim fachu.

Dzięki współpracy z marką Tikkurila możliwe jest jeszcze więcej – prowadzenie akcji edukacyjnych, mających rozpowszechniać w społeczeństwie świadomość znaczenia owadów zapylających. Wsparcie Tikkurila sprawia, że edukatorzy Fundacji organizują zajęcia w przedszkolach, szkołach, domach kultury i w innych placówkach kulturalno-oświatowych, przekazując bezcenną wiedzę dzieciom i dorosłym, przy wykorzystaniu atrakcyjnych pomocy naukowych. Swoje stoiska przedstawiciele Fundacji mają również na festynach tematycznych i rodzinnych, a wieść o znaczeniu owadów zapylających, szczególnie dzikich zapylaczy, niesie się coraz dalej.

Współpraca pomiędzy Tikkurila a Fundacją układa się wyśmienicie. Z tego też powodu do pierwszych pięciu uli sygnowanych logotypem marki, dołączyły kolejne trzy i pasieka Tikkurila liczy sobie już 8 rodzin.

W kolejnych etapach współpracy nacisk kładziony będzie na działania edukacyjne, współpracę przy zakładaniu łąk kwietnych oraz propagowanie i stawianie domków dla owadów.

Dlaczego? Ponieważ pszczoła miodna ma już naprawdę dobry PR — coraz częściej postrzega się ją nie jako uciążliwego insekta, którego lepiej się wystrzegać, ale zgodnie z prawdą — jako niezwykle pożyteczne stworzenie, istotne dla całego ekosystemu (w tym dla człowieka), ale i dla gospodarki. Dzikie zapylacze pozostają pod tym względem daleko w tyle. Jako społeczeństwo, nadal boimy się os, brzydzimy much, a wszystkie razem uważamy za co najmniej bezużyteczne, jeśli nie szkodliwe. Dzięki połączonym siłom Tikkurila i Fundacji ten stereotyp może ulec zmianie. Edukatorzy zaczynają od najmłodszych i już kilkulatkom tłumaczą znaczenie innych niż pszczoła miodna owadów zapylających.

Z kampanią informacyjną należy dotrzeć także do dorosłych – to oni odpowiadają, przeważnie z resztą nieświadomie, za większość działań szkodzących zapylaczom. Mało kto zdaje sobie sprawę, że częste koszenie trawników, używanie chemikaliów w ogrodzie, a nawet zapalanie nocą światła bez zasłonięcia rolet w pokoju, przekładają się na słabsze zbiory i w efekcie na wyższe ceny sporej części owoców i warzyw. Tikkurila wierzy, że ludzie z założenia mają dobre intencje – wystarczy wyposażyć ich w wiedzę, a działania proekologiczne będą już podejmować sami.